| گروه جامعه جهان نیوز، سید مهدی سیدی: یک روز در مجلس شورای ملی، رضاخان از روی شوخی و مزاح دست در جیب سید حسن مدرس می گذارد و می گوید: آقا! عجب جیب بزرگی دارید. مدرس لبخندی می زند و می گوید: جیب من بزرگ است، ولی ته دارد؛ اما جیب شما اصلا ته ندارد!
نامزدی در انتخابات سیاسی برای برخی، به نوعی از کسب و کار اقتصادی شبیه شده است که در آن با سرمایه گذاری مشخص، سود فراوانی به جیب خود سرازیر می کنند. وقتی جریان قدرت و جریان ثروت با هم تلاقی می کنند، حکایت همان جیب بدون ته، پیش می آید که هرچه داخلش می ریزند پر نمی شود. برخی که چهره شان در عالم رسانه به شهرت رسیده، با نامزدی در انتخابات سیاسی، وارد یک بازی دو سر برد می شوند: اگر رأی بیاورند، بیشتر دیده شده و محل مراجعه می شوند، در نتیجه هم منفعت های مادی بیشتر نصیب شان می شود و هم به ماندگاری طولانی تری در اذهان مردم دست پیدا می کنند؛ اگر هم رأی نیاورند، باز برای مدتی در معرض دیده ها و شنیده ها قرار گرفته، عکس و خبرشان منتشر می شود و برای چند روز بیشتر ستون هایی از روزنامه ها را به خود مشغول می کنند. البته بی انصافی است اگر این حکم را فراگیر بدانیم، چرا که مشاهیر بسیاری هم هستند که از سر وظیفه و با نصاب شایستگی های لازم، خود را در معرض انتخاب مردم قرار می دهند. اما در عرصه انتخابات، گروه دیگری هم هستند که باید خیلی بیشتر از آن ها هراسید و برای مهارشان، قوانین پیچیده نوشت و حتی بر سایه شان هم نظارت صد در صدی اعمال کرد. این گروه آنانی هستند که برای نامزدی در یک انتخابات، صدها میلیون تومان هزینه می کنند. آن ها یا خود سرمایه دارند و به راحتی این عدد میلیونی را تأمین می کنند، که خوب! قاعدتاً باید به نرخ بازار بتوانند در دوران مسؤولیت، چند برابر آن سرمایه را به جیب شان بازگردانند. اما گروهی از ایشان، سرمایه چندانی در حساب های بانکی خود و بستگانشان ندارند، پس ناچارند کمک های آشکار و پنهان این و آن را قبول کرده و با قمار مالی دیگران، وارد کارزار انتخابات شوند. این گروه، به نوعی مسؤولیت آینده خود را به جیب دیگران، پیش فروش کرده و دایره اختیار خود را محدود نموده اند. اگر این گروه ها بتوانند آراء مردم را به سبد رأی خود بریزند، دیگر نباید انتظار داشت در دوران تصدی مسؤولیت، رضای خدا و منفعت خلق، مد نظرشان قرار گیرد. از این جهت تکلیف تک تک واجدین شرایط است که در این خصوص ذره ای و لحظه ای تسامح نکرده و به نحوه و کیفیت هزینه کرد افراد و گروه های داخل در انتخابات، حساسیت افشاگرانه و مسؤولانه داشته باشند. |
